banner

Zeilreis 2022 Zeeland

Ketelhaven – Vlissingen

Dit keer gaat de zeilvakantie iets anders dan tot nog toe. De dochter van Marianne en Hans, Anke met vriend Pieter en hun dochtertje Hanne van 1 jaar willen graag met de Speer naar Zeeland en daarom splitsen we de reis in twee delen. Hans, Marianne, Robert en Ineke gaan dan halverwege met de auto naar Zeeland en nemen de boot daar over. Anke en Pieter gaan dan met de auto naar huis.

De wisselplaats is Vlissingen, waar ze met de Speer in de splinter nieuwe stadshaven Scheldekwartier liggen. De haven is sinds 1 augustus dit jaar open en ligt direct achter het centrum van de stad. Boodschappen doen is dan ook een makkie, 5 minuten lopen naar AH. Met de auto naar de haven rijden is nog wel een uitdaging qua navigatie, omdat de auto nog niets weet van de nieuwe wegen en bruggen die om de haven heen zijn aangelegd, maar we komen na wat dwalen toch op de bestemming aan. Een gigantische verhuis partij volgt om de bagage om te wisselen. Het geusje van de KJCPL gaat in de stag om eventuele ex-collega’s van de maatschappij te ontmoeten (is helaas niet gelukt dit jaar). Wel is er veel belangstelling op Facebook.

’s Avonds gaan we Vlissingen in, om in de Walstraat wat te winkelen en een vette hap te scoren. Het is zaterdag avond en dus gezellig druk in de stad. Op het terras bij het standbeeld van Michiel de Ruyter drinken we nog een drankje en gaan dan terug aan boord, om de volgende dag te plannen.
De bedoeling is dit jaar om geen lange stukken te varen, maar zoveel mogelijk havens aan te doen.

20 augustus: Vlissingen – Middelburg

Na het ontbijt werden de weersvooruitzicht bestudeerd en met mooi zonnig weer en een windje 5 Bft was een oversteekje naar Cadzand heel aantrekkelijk. De brug van de haven draaide om 12:30 en vol goede moed gingen we op naar de sluis en dan de Westerschelde op. Eenmaal buiten de haven hoofden was de wind toch flink meer dan voorspeld, op de windmeter verscheen 7Bft en de deining was enorm. Toen de pannenlade tegen de vloer ging was het wel duidelijk, dat dit niet de beste keuze was en we keerden de boeg weer richting de sluis. Daar aangekomen waren we niet de enige die dit besluit hadden genomen. Met nog 4 zeilboten, die ook gevlucht waren voor de deining, gingen we weer naar binnen, richting de Keersluisbrug, op naar het kanaal door Walcheren.

De timing was nu wat fout omdat we nu de groene golf gemist hadden. Een ruim uur wachten en toen konden we in een inmiddels gevormd konvooi op weg naar Middelburg. Onderweg passeerden we het vroegere roeibotenhuis van de Zeevaartschool waar een roeiboot lag die genoemd is naar Dhr. De Kubber, één van de officieren van het internaat van de school, waar ik ook van 1968 tot 1970 op gezeten heb. Rustig varend passeerden we de diverse bruggen tot de drukte bij de dubbele bruggen voor het station van Middelburg. Daarna konden we bakboord uit het centrum van Middelburg in.

Aangekomen in Middelburg kregen we in het centrum een mooi plekje onder de bomen. Lekker in de schaduw bij het warme zomerweer en niet te ver van de sanitaire voorzieningen. Na een wandeling door het schilderachtige stadscentrum belanden we op het terras dat bij de jachthaven hoort en waar ze heerlijke biertjes hadden. Het leven was goed!


21 augustus: Middelburg – Goes

Na het ontbijt gaan we op weg naar Goes. Via de sluis bij Veere komen we op het schitterende Veerse meer, waar het altijd heerlijk varen is. Helaas zoals vaak zal gebeuren tijdens deze reis, komt de wind uit NW tot N en dat is precies waar we naar toe willen. Het eerste deel gaat in zuidelijke richting en dan kan er nog lekker worden gezeild, maar dan gaat het noordwaarts en is de motor dus de enige oplossing om ons doel te bereiken. Het weer is heerlijk, met wat wolken en een warm zonnetje. Genieten dus!

Over een klein stukje Oosterschelde gaan we via de sluis Goese Sas door het kanaal naar de kom van Goes, waar we al vaker hebben gelegen. Voor de Ringbrug moeten we nog even wachten voordat we verder kunnen en om 10 over 5 de hand bediende brug naar de jachthaven voor ons geopend wordt. Het is er niet zo druk en we liggen langs de kant. De boodschappen halen we met het rubber bootje, want net na de Ringbrug is een grote AH supermarkt. Een mooi excuus om even met het bootje te varen.

We hebben de afgelopen dagen een onprettige geur geroken bij het gebruik van het toilet en zien dat bij doorspoelen er water uit de overloop van de sanitair tank komt. Dit duidt op verstopping van de afvoer van die tank. Werk aan de winkel dus en we besluiten een dag in Goes te blijven en te proberen dit probleem op te lossen. Onder in de tank in de bakskist wordt een partij oude lappen en handdoeken gelegd, een emmer er onder, de overboord afsluiter gaat dicht en dan gaat de slang van de afvoer los.
Dat kan zonder probleem, want er komt helemaal niets uit. Dan maar met een stuk slang er in porren tot er wel wat uit komt. Snel de slang er weer op en we horen inderdaad water stromen. Dit wordt twee keer herhaald tot we denken dat het is verholpen. Deze actie is overigens niet goed voor je maag. Tegen het einde van de vakantie blijkt overigens dit niet het geval en dus is er meer nodig (zie hoofdstuk Techniek).

Na een intensive douche beurt gaan we op zoek naar de dames, die het centrum van Goes onderzocht hebben op leuke winkeltjes en terrasjes. De temperatuur stijgt nog dagelijks en we koelen af met een groot glas Skuumkoppe en bitterballen.

23 augustus: Goes – Bruinisse

Om 11 uur de volgende ochtend vertrekken we uit het schilderachtige kommetje van Goes en gaan op weg naar Bruinisse, dat aan het begin van het Grevelingen meer ligt. Als we na de Goese Sas weer op de Oosterschelde varen blijkt er een heerlijke Wester 3 Bft te staan, zodat we eindelijk de zeilen kunnen hijsen. Het weidse vaarwater is een genot en op een grote zandplaat aan bakboord zien we een hele partij zeehonden genieten van de zon. Diverse vissersschepen zijn bezig hun oogst aan mosselen binnen te halen. Daar we op weg zijn naar de mossel stad nummer 1, krijgen we er al trek in. We kunnen al vlot de drukke Grevelingensluis in en liggen om 15:30 op een prachtige plek tegenover het havenkantoor.


Om het een beetje dragelijk te maken in de kuip tuigen we de tarp op voor wat schaduw. Met leenfietsen gaan we op pad voor de boodschappen. Eerst maar even bij de viswinkel aan de haven langs voor de mosselen. De winkel is tot 17:00 open dus ga ik vast met een flinke zak Hangcultuur-Groot terug naar de boot, want bij deze hoge temperaturen kan je mosselen niet lang buiten de koeling houden. De anderen gaan door voor de overige bevoorrading. Onze grote 6 liter pan komt weer goed van pas, daarom hebben we hem immers aan boord. De mosselen zijn geweldig, we hebben nog nooit zo volle schelpen gezien en de sausjes zijn eigenlijk niet nodig zo goed is de smaak.

24 augustus: Bruinisse – Willemstad

De volgende bestemming is het vestingstadje Willemstad en omdat dat maar een korte tocht is, maken we geen haast. Om 14:00 gaan we door de sluis en op weg naar de 2 grote sluizen, de Krammersluis en de Volkeraksluis. Het is bloedheet en windstil, dus afzien. We hebben al vaker in de stadshaven gelegen en gaan daarom voor de variatie in de Marina overnachten. De sluizen kosten toch meer tijd dan verwacht en als we om 19:15 aankomen in de Marina is de havenmeester al naar huis. We kregen al een box toegewezen helemaal vooraan bij het havenkantoor en gelukkig krijgen we van een ligplaatshouder de code voor de poort en het toiletgebouw. In het centrum is het gezellig druk en liggen een paar enorme jachten langs de kant, alsof het hier Monaco is. De uitbundige verlichting langs de waterkant draagt ook bij aan het feestgevoel. De Marina zelf is een stille saaie bedoening, duidelijk alleen voor vaste ligplaatshouders en niet voor passanten.

25 augustus: Willemstad – Dordrecht

De volgende bestemming is Dordrecht en om 10:00 maken we de landvasten los en gaan op weg. We steken over naar de noordelijke kant van het Hollands diep. De wind komt weer uit de richting waar we naar toe moeten, Oost, dus ook nu maakt de motor weer zijn uren. We draaien de Dordtse Kil op en zien al van verre de ophaalspoorbrug met daarachter de autobrug van Zwijndrecht liggen. De timing is goed en we hoeven niet al te lang te wachten tot beide bruggen draaien. Er liggen aan beide zijden al heel wat schepen te wachten, maar de bruggen zijn zo breed, dat er twee richtingsverkeer is toegestaan. Na de bruggen draaien we stuurboord uit, de haven van de Koninklijke in. Voor de haven ligt de Engelanderbrug, die recent geheel is vernieuwd.

Nadat we ons hebben aangemeld gaan we in de stad op zoek naar een terras in de schaduw, want het is inmiddels ruim boven de 30 graden en dat vraagt om afkoeling. We vinden aan de rand van een grote plein wat verder op een klein terrasje in de schaduw, waar een groep lokale mensen zich al behoorlijk vermaakt. We schuiven aan en lessen onze dorst.

Na de boodschappen gaan we op zoek naar een snackbar met een terras in de schaduw of zo, maar komen onder de kerktoren een nieuw restaurant tegen: Bregje. Dat kennen we uit Meppel en je kunt daar heerlijk eten voor zeer schappelijke prijzen. Het restaurant zat op de eerste verdieping, waar het lekker koel was, zonder de kou van airconditioning. Net als in Meppel was het hier ook smullen, een aanrader. Terug aan boord genieten we van de ondergaande zon en een Berenburg.

Voor dat we vertrekken wordt er van een bruidspaar op de brug naast ons foto’s gemaakt. Blijkbaar een geliefd plekje, want gisteren middag was dat ook al zo.

26 augustus: Dordrecht – Rotterdam

De ligplaats moet voor 12:00 worden verlaten, maar omdat onze planning door bruggen een vertrek om 13:00 verlangt gaan we in de bocht voor de Engelanderbrug liggen. Scherp om 13:00 uur gaat hij open en kunnen we vertrekken en gaan we bakboord uit de Noord op. We hebben alle tijd en varen met 3 knopen via de Rietbaan aan de west kant van het natuureiland Sophiapolder langs richting de brug van Alblasserdam. Toch zijn we nog veel te vroeg en varen wat heen en weer tot de brug langzaam voor ons opent.
We passeren de jachtbouwer OceAnco waar alweer een enorm jacht klaar ligt. Of dit er een is voor een steenrijke Rus weten we niet, maar we willen absoluut niet ruilen.

Bij de IHC werf Kinderdijk gaan we bakboord uit de Nieuwe Maas op, richting de van Brienenoord brug. Die is 23 meter hoog en we varen er ruimschoots onderdoor. Wat is het weer een genot om in deze omgeving te varen, met al die scheepvaart historie om je heen. We gaan met een grote slinger om Rotterdam Zuid heen en bij het oude Unilever gebouw bakboord uit onder de “Hef” door.

Nadat de Koninginnebrug voor ons open gaat kunnen we ook door de Binnenhavenbrug en liggen om 15:45 in een box in de Marina. Een prachtige omgeving met historische pakhuizen, die als appartementen zijn verbouwd. Patricia Paai schijnt er ook te wonen. Aan de rechterkant van dat gebouw zit een grote Jumbo supermarkt, dus boodschappen doen is makkelijk. De terrasjes zijn gezellig druk.

We lopen een klein rondje richting Rotterdam Centrum. Via de Koninginnebrug en de nieuwe Willemsbrug komen we bij de oude haven uit, waar het vol licht met historische schepen die meestal gewoon bewoond zijn. Het prachtige “Witte Huis” kijkt uit op dit alles. Via de “koopgoot” op de Lijnbaan komen we uiteindelijk bij de Erasmus brug. Het is dan nog een flinke wandeling via de Binnenhavenbrug en we zijn dan ook aan het eind als we ons in de kuip laten vallen en een drankje nuttigen. Hier hebben we ons flink op verkeken! Maar de sfeervolle verlichting in de haven maakt veel goed en de terrasjes worden steeds voller. De corona tijd wordt hier ingehaald.

27 augustus: Rotterdam – Gouda

Om 11 uur vertrekken we weer uit Rotterdam en gaan op weg naar Gouda. Bakboord uit de Hollandse IJssel op, waar we eerst door de Algera brug van Krimpen a/d IJssel moeten. De eigenlijke sluis staat altijd open, want die doet uitsluitend dienst als de grote waterkering gesloten is, maar de brug moet wel omhoog en dus is het even wachten. Dan gaan we door een schitterende omgeving, dwars door mooie plaatsen en langs vele mooi huizen aan het water of rustige weilanden.
Na Gouderak passeren we de Julianasluis en kunnen dan door naar Gouda. Stuurboord uit, de Nieuwe Gouwe in, maar anders dan de vorige keer slaan we smalle, van muggen vergeven, jachthaven aan het begin over en gaan verder richting het centrum, een brug, een sluis en nog twee bruggen vlak achter elkaar en we varen de Kattensingel in waar we langs de kant een mooi plekje vinden, recht voor een sanitair container. We liggen hier heel wat beter, dan in dat jachthaventje.

28 augustus: Gouda – Leiden

Omdat het wel wat tijd in beslag neemt om Gouda weer uit te komen gaan we om 9 uur weer op pad, op weg naar Leiden. Na Gouda komen we eerst de Coenencoop brug tegen en passeren daarna het Gouwe aquaduct, waar de A20 snelweg onder het water door gaat. Direct daarna is echter een paar jaar geleden een nieuwe brug aangelegd, vermoedelijk om de Coenencoop brug te ontlasten, dus ook deze Amalia brug moet open voor ons. Daarna varen we hoog boven de omringende polders uit en passeren mooie plaatsen als Waddinxveen en Boskoop. Dwars door Alphen aan de Rijn is ook altijd leuk met de vele bruggen die elkaar opvolgen, zoals de spoorbrug en de hefbrug, waarna het bakboord uit gaat, de Oude Rijn op. Ook passeren we de Wilhelmina brug die een paar jaar geleden bij renovatie omviel boven op de omringende huizen. Daar is nu niets meet van te zien. Het is een genot om tussen al die achtertuinen en terrassen door te varen. Door het mooie weer zitten veel mensen buiten en zwaaien allemaal als we langs komen.

In plaats van stuurboord uit te gaan onder de Molenaarsbrug door, varen we nu rechtuit langs het vogelpark Avifauna richting Leiden. Diverse bruggen volgen en uiteindelijk na de Schrijversbrug in hartje Leiden krijgen we een prachtige ligplaats voor het restaurant “Lot & de Walvis” waar we met onze diepte nog precies terecht kunnen, aan een water dat vroeger de Stinksloot werd genoemd en als zodanig nog steeds op de waterkaart staat vermeld, waarop de havenmeester verontwaardigd zegt dat dat al heel lang geleden is en het nu de Herengracht heet. Om 14:30 gaat de stekker in de walstroom en vieren we aankomst. Via de nieuwe jachthaven app kunnen we ons aanmelden en de walstroom inschakelen. Het afrekenen gaat de volgende dag automatisch, handig hoor, niet meer zoeken naar een havenmeester, die als je hem nodig hebt altijd ergens op de steiger loopt.

Leiden is nog helemaal in zomerse sferen. Alle terrasjes zitten bomvol en in het centrum is het een drukte van jewelste. Toch weten we nog een plek te scoren en zien een fanfare orkest dat aan de overkant langs komt.

Aan de haven ligt de geweldige “Toko Haven” waar we gelukkig vroeg van te voren ons diner bestellen: Nasi Rames met allerlei heerlijke gerechten erbij. Als we het gaan halen staat er een enorme rij voor de ingang. Maar we worden in de rij herkend door de eigenaar en naar binnen geroepen. Het staat al op de toonbank te dampen en we krijgen trek bij die geuren! De smaak was als de geur, hemels!

Na het eten kijken we naar de kapotte neerhouder. Bij Anke en Pieter is die plotseling naar beneden gekomen met een kapotte gasveer. Hij is gemakkelijk uit elkaar te halen en de gasveer blijkt door binnenkomend vocht aan de onderzijde flink verroest te zijn en daardoor lek geraakt. We meten de veer op en maken foto’s van de uiteinden, die we sturen naar een website voor gasveren. En bestellen naar we denken de juiste veer. Iemand van dat bedrijf belt ons dan op om te zeggen dat zij geen veer hebben met zo’n kunststof uiteinde. Maar dat gaat er alleen nu moeilijk af zonder goed gereedschap, maar het echte uiteinde is ook schroefdraad. Daarop is het antwoord dat de veer dan naar het huisadres kan worden verzonden. Het blijkt later de juiste te zijn (zie Techniek).
’s Avonds spelen we Rummikub en SkipBo en sluiten af met een glaasje Berenburg en een blokje kaas.

29 augustus: Leiden – Haarlem

Om 10:30 maken we weer los en gaan op weg naar Haarlem. Even buiten Leiden gaan we door de Spanjaardsbrug, de Zijl op richting de Kaagerplassen. Daar kunnen we qua diepte prima varen, immers heeft een vorige eigenaar van de Speer hier altijd gevaren. We horen het nog regelmatig onderweg: “Oh kijk, dat is de boot van Karel” Ook vorige week in Vlissingen was dat zo. Halverwege komen we een bunkerstation tegen en willen daarheen, maar kunnen net op tijd het roer nog omgooien, want we voelen stevige grond onder de kiel en dat hoort niet. Pfff…. Dat ging net goed, dan maar straks in Amsterdam.

Bij Kaagdorp sluiten we weer aan op een ons bekende route en moeten wachten voor de spoorbrug en de Kaagbrug van de A44. Het gaat weer verder richting de Cruqius brug bij het wereldberoemde gemaal met de armen buitenboord, dat de Haarlemmermeer heeft leeg gemalen. We gaan daar bakboord uit het Buiten Spaarne op. Daar moeten we wat rustig aan varen, vanwege de vele woonboten die er langs de kant liggen. Als we er een te koop zien liggen kijken we op Funda wat zoiets moet kosten en schrikken ons te pletter. Een afgeleefd geval moet nog ruim 6 ton opbrengen.

Voor de spoorbrug in hartje Haarlem is een kade waar jachten mogen overnachten. De spoorbrug staat overigens de hele dag open, want er is een grote spoorstaking aan de gang. Een vreemd gezicht! Maar we liggen om 15:45 langs de kant en ook hier hoeven we geen havenmeester op te zoeken, de app doet zijn werk weer. Omdat we trek hebben gaan we op zoek naar wat lekkers en komen op de markt een kraam met Turkse pizza tegen, die smaakt uitstekend. Dat is een goede bodem, want we willen bij de Jopen kerk een mooi biertje van Jopen proberen. Het is wel een eindje lopen, maar dan heb je ook wat. Binnen in de kerk is de schitterende brouwerij te zien en wat hebben ze hoop verschillende soorten bier; op 2 borden staan de “psalmen en gezangen” van Jopen, 10 elk en alles vers van de tap. Kiezen is moeilijk, ieder vindt iets naar zijn smaak. Hemels!

Op de heenweg moesten we al om lopen voor wat straatjes die afgesloten waren, voor wat wij dachten dat wel een politie onderzoek zou zijn, maar op de terugweg werd duidelijk dat hier filmopnames aan de gang waren voor Disney+. De nieuwe serie “A Small Light”, die gaat over het leven van Miep Gies die het leven van de familie van Anne Frank beschermde tegen de Nazi’s.

Als de opnames even worden gestopt, mogen we door het decor lopen om naar de boot terug te gaan. De meest Engelse acteurs en figuranten staan nog in film kledij in de straatjes. Een indrukwekkende organisatie alles bij elkaar.


We genieten aan boord nog van de heerlijke zomeravond en de mooie ondergaande zon.

30 augustus: Haarlem – Amsterdam

Vandaag gaan we op weg naar de Six haven in Amsterdam. Het knelpunt van dit traject is de brug van de A9 in Zijkanaal-C. Deze opent om 14:15 en dan alleen in noordelijke richting. Dit betekent dat we om 12:30 moeten vertrekken. Alle voorliggende bruggen draaien normaal en houden rekening met de brug in de A9. De Grote Sluis van Spaarndam is helemaal afgesteld op deze brug en wacht keurig op noord gaand verkeer, zodat iedereen op tijd bij de brug is. Als we door de brug gaan, liggen aan de andere kant al een aantal schepen klaar die denken dat ze er zo ook door mogen en flink gas geven. Ze worden via de luidsprekers gewaarschuwd dit niet te doen op risico van een grote boete. Pech voor hun, ze moeten dus wachten tot 8 uur vanavond tot de volgende opening. Het staat heel goed in de kaart vermeld, dus maar beter plannen de volgende keer.

Wij varen verder door tot de brug bij het Noordzeekanaal en gaan stuurboord uit op weg naar Amsterdam, vergezeld door diverse grote zeeschepen en binnenvaartschepen. Altijd indrukwekkend. Bij Zijkanaal-G richting Zaandam gaan we bakboord uit om brandstof te tanken. Er staat een behoorlijke wind en daardoor is het er lastig aanleggen, maar het gaat goed. De tank is weer voor ¾ gevuld en we kunnen verder. Als wij vertrekken ligt er een ander schip wat te modderen om ook aan te meren, maar ziet daarbij een aankomend vrachtschip over het hoofd. Een enorm getoeter is het resultaat en het gaat maar net goed. Om half vijf liggen we veilig in de Six haven, waar onze vertrouwde havenmeester “met pensioen” blijkt te zijn. Zijn opvolger roept luid: maar we zijn allemaal met pensioen! Zijn gezondheid liet het helaas niet meer toe dat hij dit werk kon doen. Zijn eeuwige pet en fluit zal gemist worden.

We liggen nog niet binnen of het enorme passagiersschip, dat we al in de verte zagen aankomen op het Noordzeekanaal, gaat bij het Centraal Station langs de kant. Het kasteel steekt overal bovenuit, wat een vreselijk lelijke dingen zijn dat toch!

Voor het diner gaan we richting de enorme Food Market van Jumbo. Daar kan je o.a. allerlei verse zaken kopen en die daar laten klaar maken en opeten. Na veel lekkerbekken kozen we voor vers klaargemaakte pizza’s, die supermarkt prijzen kostten, maar wat smaak betreft met de beste pizzeria’s konden concurreren. Dit kan schijnbaar alleen maar in Amsterdam, wat een geweldige winkel.

De volgende morgen ga ik weer naar de Turkse bakker aan het Spreeuwenpark vlak in de buurt, die altijd van die heerlijke grote croissants heeft en andere heerlijke broodjes. Het ontbijt is dus weer dik voor elkaar. We ruimen het rubber bootje op, dat we nu niet meer zullen gaan gebruiken. De onderkant is na al die tijd behoorlijk vervuild en is niet makkelijk schoon te maken, maar uiteindelijk zijn we toch tevreden. Na het vullen van de watertank kunnen de lijnen weer los en om 13:00 gaan we weer op weg.

31 Augustus: Amsterdam – Muiden

We varen dicht langs die twee enorme drijvende pretparken en zijn toch onder de indruk van de hoogte. De Oranjesluis en de Schellingwoude brug gaan vlot open en kosten weinig tijd.

We dubben waar we naar toe gaan, omdat het Markermeer vergeven is van de waterplanten, is Volendam en Enkhuizen niet ideaal. Helaas geen paling uit Volendam dit keer en gaan we toch maar naar Muiden, waarbij we zo veel mogelijk de vaargeul volgen. Er staat een stevige windkracht 6 uit het Oosten, dus met het tweede rif er in kunnen we zeilen. Zo heeft de schroef, die in klapt tijdens het zeilen, geen last van de waterplanten. De kiel vangt wel van alles op en we merken dat de snelheid terug loopt, maar genieten wel.

Als we in de buurt van Muiden komen gaan de zeilen omlaag en varen we een stuk vol gas achteruit om de kiel van ellende te ontdoen. Voor ons verschijnt een grote plak waterplanten aan het oppervlak en het scheelt een volle mijl in de topsnelheid. Gelukt dus!


In Muiden ligt de jachthaven naast het Muiderslot en dat is een mooi uitzicht. Het clubgebouw heeft een heerlijk hoger gelegen terras en ze hebben ook nog lekkere Leffe Blond. Wat wil een mens nog meer!

We gaan op pad voor de boodschappen in het enige en piep kleine supermarktje dat Muiden rijk is.

Wandelend belanden we bij de sluis in de Vecht en genieten op het terras van een drankje en de activiteiten van bootjes in de sluis. Altijd leuk vermaak! Terug op de boot gaan Marianne en Ineke aan het kokkerellen. Het wordt de favoriete “Garnalen Nasi” die zoals altijd schoon op gaat.

1 september: Muiden – Lelystad

Om half elf vertrekken we uit Muiden en gaan via de Markerwadden naar Lelystad. De dames zijn nog niet eerder bij de Markerwadden geweest en die (Wadden) zijn leuk om te zien. We gaan weer via de gemaaide vaargeul naar het Noorden en met een windje kracht 5 uit het Oosten zeilen we heerlijk op het fokje over het Markermeer. Dan komen de Wadden in zicht. Het is er rustig, met weinig schepen. Op de motor tuffen we er rustig doorheen, zonder aan te meren. Daar is helaas deze keer geen tijd voor, we moeten verder naar Lelystad. Hans vraagt via de telefoon een ligplaats in de Batavia haven, maar krijgt te horen, dat dit niet mogelijk is omdat er de Hiswa plaats vindt. Jammer, maar dan gaan we door naar de Watersportvereniging Lelystad en dus eerst door de Houtribsluis. We kunnen met een vrachtschip mee de bakboord sluis in en zonder al te veel oponthoud liggen we om 15:45 langs de kant in de jachthaven. Even verderop aan de steiger ligt een identieke Dehler 36 CWS en we kletsen met de eigenaren over de verschillen en ervaringen met de boot.

Het achterste deel van de grote jachthaven is van de Watersportvereniging Lelystad met prachtig sanitair en op de bovenverdieping een restaurant en de Soos van de vereniging. In die Soos heerst een zeer gemoedelijke sfeer en kan je heerlijk eten. Dat hebben ze slim bekeken, want ze hebben geen eigenkeuken of kok, maar een luik in de tussenmuur naar de keuken van het restaurant. Ze serveren werkelijk verrukkelijke biefstukjes en sateh schotels. En dan de prijzen van het bier…. €2.50 voor een glas Skuumkoppe van de tap. Een aanrader dus!

Voor de broodjes van de volgende morgen zijn we net te laat om te bestellen en hebben we dus een uitdaging die ik toch maar aan ga. Een flink eind lopen naar een tankstation op de oprit van de autoweg. Dat laatste stukje is verboden voor voetgangers, maar wat moet dat moet. Daar hebben ze nog net 4 croissants en verder alleen van die verpakte sandwiches. En natuurlijk de hoofdprijs, maar je moet toch wat!

2 september: Lelystad – Ketelhaven

Om half elf is het weer vertrektijd. We gaan op naar de Ketelbrug. Er staat nog steeds een windkracht 5 maar nu uit Noordoost. Met de motor en de fok schieten we lekker op. Onderweg zien we voor het eerst echt hoe enorm het windmolen park wordt voor de kust. Het is nu nog een verboden werkgebied en we moeten tot dicht bij de kust van de Noordoostpolder varen om er langs te kunnen. 2 rijen van 12 windmolens van 200 meter hoog tussen de centrale en de brug, waarvan de funderingen nu duidelijk boven water staan. Een afschuwelijk vooruitzicht en weer is er een stuk vaarwater afgenomen van dit deel van het IJsselmeer. Op het Ketelmeer ruimen we vast het een en ander aan dek op en om half drie liggen we weer op ons vertrouwde plekje in de Ketelhaven. Het was een heerlijke reis, met onvoorstelbaar veel mooi weer. Leve de klimaatverandering!

Op de terugweg in de auto komen we op de N50 tussen Kampen en Zwolle een hele rits auto’s van ProRail met zwaailichten en sirenes die richting Kampen gaan. We verwonderen ons over de oorzaak.

Dan horen we de berichten op de radio over de gebroken hoogspanningskabel in Dronten die voor stroomuitval in heel Flevoland heeft gezorgd. Rokende hoogspanningskabels die bijna op de grond hangen en diverse elektrobranden in onderstations. Treinen rijden niet meer verder en bruggen en sluizen kunnen niet meer worden bediend. Dan realiseren we ons pas hoeveel geluk we hebben gehad! Dit gebeurde nog geen uur nadat we onder de Ketelbrug door waren. Dat had heel anders kunnen aflopen. Maar eind goed al goed!