Zomer vakantie 2017
Voor 2017 zijn de plannen weer om richting Engeland te varen. Nu willen we, zodra de gelegenheid zich voor doet, vanuit IJmuiden oversteken naar Lowestoft.
Zo hebben we meer tijd beschikbaar om de Engelse Oostkust af te zakken en misschien zelfs naar Londen te gaan.
Woensdag 5 juli is de vertrekdag uit Ketelhaven. Met 4 bagagewagens worden de spullen aan boord gebracht en door de dames op hun plek gezet.
Om 10 uur vertrekken we en om 11:40 passeren we de Ketelbrug, op weg naar IJmuiden.
We passeren zonder last van waterplanten het Markermeer en gaan onder de Schellingwoude brug door de
Oranje sluis in. Als we de sluis uitvaren kunnen we geen snelheid maken en trilt de boot behoorlijk. We begrijpen in
eerste instantie niet wat de oorzaak is en varen de Amsterdam Marina binnen. We testen de motor onbelast en dat
lijkt goed. Dan maar toch de schroef controleren. Op dat moment zien we een boot liggen, waar jongelui aan het zwemmen
zijn. We vragen om hulp en een van de jongens zwemt naar ons toe en duikt naar de schroef. Hij komt boven water met een
arm vol waterplanten, die tussen de bladen van de klapschroef zaten. Hierdoor wilde die niet meer goed open
klappen. Blijkbaar heeft in de sluis iemand dit zootje achtergelaten en hebben wij het daar opgepikt. Helemaal blij gaan
we weer op weg naar IJmuiden, waar we om 21:30 uur aankomen.
De volgende dag bekijken we de weersvooruitzichten en die lijken gunstig, de wind komt uit noordelijke richtingen en heeft kracht 4 Bft.
Wel worden er onderweg wat buien verwacht, waar mogelijk wat onweer in kan zitten. We vetrekken om 10:00 uur richting het westen.
De wind is eerst niet sterk en we houden de motor er bij.
De Engelse gastenvlag (Red Ensign) gaat in de stuurboord stag en we genieten van het mooie weer.
Tegen de avond, als we de shipping lane voorspoedig gepasseerd zijn, komen de eerste buien aan. Later die avond begint het enorm te onweren.
Overal waar je keek kwamen felle bliksen flitsen naar beneden. Niet die met veel vertakkingen, maar rechte krachtige flitsen.
Af en toe gaat er zelfs een vanuit het water omhoog naar de wolken. We voelen ons niet al te prettig, maar moeten verder.
De dames zitten binnen en aan dek vermijden we het aanraken van metalen delen. Door wat koers wijzigingen weten we de meeste buien te vermijden,
maar we krijgen er toch twee recht over ons heen, gelukkig zonder bliksem. Wel komen er bakken water uit.
Toch maken we een voorspoedige oversteek en na 17 uur varen komen we om 03:15 aan in Lowestoft.
De volgende ochtend is het weer een strak blauwe lucht en genieten we van het schitterende gebouw van de Royal Yacht Club, waar
we een een echt Engels ontbijt nemen,
compleet met "Black Pudding" (gebakken bloedworst). Binnen is alles nog zoals vroeger, met een urinoir dat zo het museum in kan.
Als Engelse buren vragen waar we vandaan komen en we vertellen die nacht uit Nederland te zijn gekomen, horen we een hoofdschuddend "Mad Duchtmen".
Op een terras genieten we van een heerlijke Guinness. Na de oversteek lassen we een rust dag in en bekijken de gerenoveerde boulevard.
Die dag gebruiken we ook om de vlotter van de brandstoftank te vervangen. De oude is vervuild en geeft alleen maar "bijna leeg" aan.
De VDO buisvlotter is van het type 5-gats
en heeft een lengte van 31cm. Hij is voor vertrek geleverd door Arjan Kroezen. De vervanging gaat simpel
en bij het testen geeft de meter precies aan wat we hadden berekend met 2,5 ltr. per draai uur. Weer een klus geklaard.
Gedwongen door het tij op de Noordzee vertrekken we de volgende morgen om kwart over vijf, op weg naar Harwich en de Orwell river.
We hebben het grootste deel van de tocht de stroom mee tot wel 2 knopen.
De wind is een beetje ongunstig uit het Z, met 5Bft kunnen we hele stukken zeilen, maar de motor wordt toch vaak gebruikt om tussen de zandbanken door te komen.
We komen rond een uur of twaalf aan bij de Deane boei bij Harwich.
Voor de wind varen we rustig de Orwell op. Het is zondag en er wordt druk gezeild op de rivier.
Het gaat zo lekker, dat we de Suffolk haven voorbij varen en genieten van de omgeving. Met een gangetje van zo'n 5 knopen glijden we voor de wind het water over.
We passeren de beroemde Pin Mill, maar gaan nog verder. Ipswich ligt voor ons en we reserveren een plekje in de Neptune Marina.
We gaan onder de 25 m hoge brug door. De sluis naar het Wet Dock staat door hoog water open en we kunnen zo naar binnen.
Om 13:30 liggen we aan een plek aan de boulevard, waar het gezellig druk is.
De volgende morgen genieten we weer van een Engels ontbijt aan de boulevard, vlak bij de boot. Dat is overigens niet echt goedkoop. We zijn met z'n vieren 47 pond kwijt, dat is € 57,-
Het centrum van Ipswich zit vol met Harry Potter straatjes.
We kijken onze ogen uit. Vooral de snoepwinkel is heel bijzonder. We kopen er een zakje Whisky Fudge en een zakje Nogat.
De lokale brouwerij heeft ook een terras, dat gunstige openingstijden heeft: "Noon till Late".
We barbequen op de steiger voor het eerst met de speciale Cobb BBQ, gestookt met Cobblestones. Even aansteken, drie minuten wachten en klaar is kees.
De onderkant blijft gewoon koud en zo kan hij zelfs aan boord gebruikt worden. De zelfgemaakte hamburgers kunnen er op. Wat een uitvinding!
Het weer is zo mooi dat we ook hier een extra dag inlassen. De bedoeling was om naar Londen te gaan en in St. Katherin dock onder de Tower
Bridge te liggen.
We bespreken de diverse mogelijkheden voor de rest van de reis. Willen we alsmaar varen, of en reis met wat meer pauzes tussendoor, om wat meer te bekijken.
We besluiten het laatste en gaan daarom met de trein naar Londen. De jassen gaan mee, want er is regen voorspeld.
We komen uit op het Liverpoolstreet Station en het is maar een paar minuten lopen naar de Towerbridge. We gaan natuurlijk wel even kijken naar de haven, waar we dit jaar niet zullen liggen.
Er was overigens plek genoeg geweest. We bekijken de Tower en St. Pauls
Cathedral van buiten, want ze vragen overal zo'n 18 pond p.p. om naar binnen te mogen.
Na wat omzwervingen komen we in de
pub "The Wetherspoon" terecht. Het begint dan buiten echt te plenzen.
In een prachtige antieke sfeervolle ruimte eten we een heerlijke steak en een nieuw op de menu kaart verschenen toetje:
Warm Cookie Dough sandwich with Icecream. Die Engelsen kunnen er wat van met hun toetjes. Terwijl het hoofdgerecht 456 Cal is, doet het desert 1154 Cal.
De vulling met salted caramel is buitensporig lekker, maar het geheel ligt als een blok beton op de maag.
Intussen is het weer droog geworden en lopen we terug naar het station.
’s Avonds op de boot aangekomen nemen we nog een glas vruchtensap. Ook hier weer mierzoet. Totdat een van ons nog eens goed op het etiket kijkt
en het blijkt dat we al 2 dagen pure siroop aan het drinken zijn. Vier maal verdunnen en de smaak is normaal.
Donderdag 17 juli gaan we weer vroeg op pad. Het tij begint iets minder tegen te zitten en om 06:00 uur maken we los in Ipswich en gaan de sluis door.
Er wordt nog even gewacht op 3 andere schepen, die zich ook hebben gemeld en dan gaan de deuren dicht. Met een vrolijk "Alright, Here we go!" gaan we een paar meter naar beneden.
De Orwell river is spiegelglad en door dat het heel helder is, kunnen we mooi om ons heen kijken. Bij Felixstowe liggen de tweee licht schepen nog steeds voor anker.
Dan gaan we op pad om de Thames Estuary over te steken. Een gebied met vele zandbanken en druk scheepvaart verkeer. Met een ZW wind kracht 2 hebben we de hele tocht de motor er bij.
Bij de ronding van de kliffen van Noord Foreland krijgen we de stroom tegen, 2,5 NM. Maar het uitzicht is prachtig en dus hebben we geen haast.
Het aanvaren van Ramsgate vanuit het noorden is een makkie. Recht op de laatste boei
af van de betonde geul en zo de buiten haven in.
Er zijn geen in of uitgaande veerboten, dus krijgen we gelijk het groene licht en zoeken een mooi plekje achter aan een steiger van de Ramsgate Royal Harbour.
Vrijdag gaan we met een dubbeldeks bus naar de historische plaats Canterbury. De bus vertrekt aan de haven en brengt ons via smalle wegen door een prachtig landschap naar hartje stad.
De lange auto vrije winkelstraat heeft tal van prachtige oude panden. Het is er een drukte van jewelste. Het blijkt diploma uitreiking te zijn van de Universteit.
Er wandelen veel trotse ouders met zoon of dochter met een zwarte studentenmuts op. Allemaal sjiek gekleed en vrolijk kletsend.
Op een terrasje genieten we van een heerlijke Pale Ale en de gezellige drukte om ons heen.
In een zijstraat komen we een Odd Fellow Hall tegen, als Odd Fellow is het altijd leuk om dat in het buitenland tegen te komen. Helaas is het gesloten.
De schitterende kathedraal bezoeken we, het is immers zonde om daar geweest te zijn zonder er binnen te kijken.
De enorme kathedraal is een geweldig mooi gebouw, met veel glas in lood en oude graven van belangrijke mensen, zoals de aartsbisschop Thomas Becket, die daar in 1170 werd vermoord.
Als we laat thuiskomen halen we Fish and Chips. Een enorme gebakken schelvis en daaronder een partij van die bleke slappe Engelse frieten. We konden de kok met veel moeite wijsmaken dat we geen Vinigair over de frieten wilden. Zaterdag is een verwaaide dag in Ramsgate. We wachten op een betere gelegenheid om de terug tocht te maken. Bij Ship Shape nemen we nog één keer een Engels ontbijt en wandelen langs de kade. Ook hier is een prachtige snoepwinkel, waar we ook weer Fudge kopen. Hmmmmm.
Zondag gaan we om 07:00 op weg naar de
Belgische kust. We passeren de Goodwin Knoll ton en de
Belgische gastvlag vervangt de Red Ensign in de stuurboord stag.
Midden op het Kanaal passeren we de kardinale boei Sandetti Noord. Met de westenwind recht van achteren met een kracht 4 Bft zetten we een bulletalie om de giek op z'n plek te houden.
De motor blijft met 1800 toeren rustig een beetje mee helpen om de 5 knopen te houden.
Om 16:45 komen we aan in Oostende waar we besluiten in de Koninklijke af te meren, om niet te veel tijd te verliezen met de sluis en brug naar het Mercator dok.
Het is daar wel stapelen, maar toch zien we kans om stroom van te wal te krijgen.
We maken een wandeling over de boulevard waar het gezellig druk is op deze warme zondag en een flinke portie Belgische frieten maken de dag compleet.
Omdat we Oostende wel gezien hebben, gaan vanwege het tij vroeg op pad. Om 06:30 maken we los. Gelukkig liggen we aan de buitenkant van de stapel en hoeven we niemand wakker te maken.
De volgende bestemming is de splinternieuwe jachthaven van Cadzand. Die is vorig najaar geopend en we zijn erg benieuwd.
Er is nog nauwelijks nautische informatie over positie, aanvaren, ondiepte, enz. We zullen wel zien. Omdat we tijd genoeg hebben, gaan we lekker onder zeil met een slakkegangetje naar het noorden.
We zijn zo vroeg bij de haven, dat de havenmeester zijn planning nog niet heeft voltooid,
Gelukkig heeft hij wel een plekje voor ons. Helemaal vooraan de hoofd steiger direct bij de trap. Het kon niet beter. Het havengebouw is prachtig en heeft een luxe restaurant,
dat later van sterrenkok Sergio Herman blijkt te zijn. Het sanitair is hypermodern, met douche ruimtes inclusief toilet en wastafel.
Het is alleen nog niet helemaal klaar, want er is nog geen gelegenheid om de was te doen. Dat moet volgend jaar klaar zijn.
De trap op, de poort uit en je bent op het strand. Het weer is geweldig en we besluiten hier een paar dagen te blijven.
De badplaats Cadzand Bad is heel gezellig en druk met vakantie gangers. Er is een markt op maandag en veel winkels. vooral voor de badgasten. De Attent supermarkt is goed voorzien
en heeft heerlijke verse broodjes. We reserveren voor de volgende dag 4 elektrische fietsen.
Dinsdag gaan we na het ontbijt op pad met de fietsen. We maken een mooie tocht langs de duinen naar Knokke. Op de boulevard drinken we wat en gaan dan verder naar Sluis.
Daar is het avond markt, maar dat begint al 's ochtends vroeg. Het is er een drukte van jewelste, maar wat vooral opvalt is dat er in de stad geen leeg winkelpand te vinden is.
Het ziet er zeer welvarend uit. We hadden van te voren al opgezocht of er een Aldi in de buurt zat en die was in Sluis. Daar kopen we een maaltje mosselen en alles wat er bij hoort.
Zo kunnen we aan boord lekker genieten deze Zeeuwse lekkernij.
Tegen zessen zijn we terug in Cadzand, waar de verhuurster al op ons zit te wachten. Als we alles hebben afgehandeld gaat de deur dicht.
Dinsdag is een heerlijke strand dag en we gaan lekker zwemmen en op het strand bakken in de zon. Wel vlak bij een strand tent natuurlijk.
Woensdag is het stormachtig en blijven we ook maar liggen en lezen een goed boek.
Donderdag 20 juli gaan we op de terug weg naar huis. De staande mast route is altijd leuk om te doen met de industriële omgeving en de vele bruggen en sluizen.
Eerst met de blauwe golf door het Kanaal door Walcheren. Het wordt een natte tocht met flinke regenbuien en in Middelburg onderbreken we even om brandstof te tanken.
Daarna hebben we nog één sluis voor dat we de haven van Veere in gaan.
Vanuit Veere gaan we over het mooie Veerse meer en komen dan bij de Krammersluis. Hier is het bellengordijn als bescherming tegen zout water aangepast blijkt.
We komen als een van de laatsten de sluis binnen en zien al veel gedoe. Het bellengordijn staat enorm hard te blazen van 2 kanten en duwt de shepen weg alsof het een ballonnetje is.
Omdat iedereen twee aan twee naar binnen vaart, geeft dit grote trammelant. De Halberg naast ons wordt met geweld tegen ons aan geslagen en wij worden zowat geplet tegen de sluis muur.
De fenders kraken als hout.
Een hoop geschreeuw en getier is het reslultaat, maar gelukkig blijft alles heel. De laatste 2 schepen moeten in het bellengordijn blijven liggen.
Dit is gevaarlijk voor de koelwater inlaat en schroefas afdichting. Al gauw horen we de temperatuur alarmen afgaan op beide boten, die niet weten wat hen overkomt.
Opgelucht maar trillend van de spanning vaart iedereen later de sluis weer uit. Een waarschuwingsbord was hier echt op zijn plaats geweest.
Om 18:00 liggen na een prachtige zonnige dag in Willemstad. De supermarkt van Jumbo is tot 20:00 open en dus kunnen we op ons gemakje nog boodschappen doen.
Vrijdag om 10:00 vertrekken we weer uit Willemstad op weg naar het Noorden via de staande mast route. Via het Hollands Diep gaan we links af de Dordtse Kil op.
De eerstvolgende stop is in Dordrecht, waar de spoorbrug en de verkeersbrug om 13:12 draaien. We zijn ruim op tijd doordat we steeds stroom mee hadden.
We hebben al een plekje gereserveerd in de "Koninklijke" en varen als eerste onder de Engelenburg brug door de haven in.
De volgende dag gaan we om 08:00 uur op pad. Beperkende bruggen zijn die van Alblasserdam en de Algera brug in Krimpen. De belangrijkste is echter de spoorbruggen in Gouda.
Als we die niet voor half drie halen moeten we tot half zes wachten. Een beetje gas er op en we komen mooi op tijd bij de dubbele spoorbrug.
Ook passeren we de nieuwe Juliana brug in Alphen a/d Rijn die in 2015 was ingestort en daarom voor de staande mast route een massale blokkering vormde.
Om 16:30 komen we aan in de jachthaven van Kaagdorp. Volgens de havenmeester zal de diepte meter wel piepen, maar dat is alleen zachte modder.
Inderdaad geeft de diepte meter 1.60 aan terwijl we 1.86 steken maar we varen nog wel. In de box worden we wel netjes afgeremd, maar de boot beweegt gelukkig nog wel iets.
De haven heeft een gezellig restaurantje waar we heerlijk van kippenpoten genieten met een koel biertje.
Om 08:00 vertrekken we omdat we de spoorbrug van de Schiphol lijn en de verkeersbrug van de A44 om 09:00 moeten halen. Dat gaat makkelijk, want na een kwartier zien we de brug al.
De brug gaat 5 minuten eerder open en laat de andere kant eerst door. Dan gaat het dubbel rood aan, maar de brug blijft open.
We varen met z'n allen toch maar vol gas er door heen. Even later blijkt dat de brug storing heeft en niet meer dicht wil.
De file op de snelweg A44 is enorm, maar wij varen rustig verder. Door Haarlem hebben we ook geen problemen, want we zijn maar met 4 andere schepen, die ergens in Haarlem ook nog afhaken.
De laatste 3 stadsbruggen doen we in ons eentje. We melden bij het betaal kantoor, dat we de brug van de A9 nog willen halen.
Dat wordt keurig doorgebeld naar de volgende brug, die open gaat als we aan komen varen. De vrouwelijke brugwachter roept ons toe, dat ze de sluis al heeft gewaarschuwd en die wacht op ons.
Als we de sluis naderen liggen er al schepen in, maar het licht gaat op groen en we kunnen er netjes bij.
Zo zijn we ruim op tijd voor de belangrijkste brug uit onze route. Als we liggen te wachten komt er zo te zien heel zwaar weer aan. Toch houden we het grotendeels droog.
Later op het Noordzeekanaal zien we boven Haarlem wel diverse waterhozen vormen, die echter ook weer oplossen. Met een lekker windje gaan we op weg naar de Sixhaven in Amsterdam.
Om 16:00 liggen aan de steiger in de gezelligste haven van Amsterdam.
De volgende dag gebruiken we om door de stad te wandelen. We doen een wat minder bekend, maar wel erg leuk stuk van het centrum, de Kanaal Eilanden.
De Haarlemmerstraat is gezellig en vol met leuke originele winkeltjes. Hier is het nog niet verziekt door de vele touristen.
Via de Dam komen we natuurlijk op de Wallen terecht. Op de Oudezijds Voorburgwal pakken we een terrasje. De dame die ons bediende melde dat er weer muziek gemaakt ging worden.
In de gracht voer een piep klein bootje met een muzikant er in. Hij had een klein orgeltje en een trompet en hoorn bij zich.
Het unieke was dat hij samen speelde met het carillion van de naast gelegen kerk. Hij blies op zijn trompet en het carillion gaf antwoord.
Aan het einde moest er door het toegestroomde publiek helel hard hallo geroepen worden en op de trans van de kerktoren kwam de carillionspeler te voorschijn, zwaaiend met zijn jas.
Dit feest vindt elke dinsdag middag plaats.
In de enorme Jumbo Foodmarket in Amsterdam Noord, op loop afstand van de haven, kopen we nog een maaltje mosselen, die aan boord heerlijk worden klaar gemaakt.
's Nachts komen we plotseling tot de ontdekking dat de toiletpomp vast zit. Hij wil geen kant meer op. De volgende morgen halen we de pomp uit elkaar, maar er lijkt niets mis mee.
Zonder afvoer pompt hij prima. Dus moet het verder zitten. Dan maar de bakskist geleegd om bij de vuilwater tank te komen.
De slang is vorig jaar vervangen omdat die helemaal dicht zat van de kalk afzetting. Ook de nieuwe slang had al een flinke laag kalk aan de wand.
De standpijp van de tank zat echter massief dicht, er kon zelfs geen ijzerdraad meer door heen. We hadden de oorzaak gevonden.
Een tijd lang krabben en raggen met een omgebogen punt van de ijzerdraad leek wel weer een opening te hebben gemaakt.
De pomp werd weer geprobeerd en het leek min of meer wel weer te werken. Dit had duidelijk later nog aandacht nodig.
Zie hoofdstuk Techniek.
Woensdag morgen tegen een uur of 09:30 begint er leven te komen in de vol gepropte Sixhaven. Dat is altijd een mooie film die voor je ogen afspeelt.
Een voor een gaat iedereen varen en om 10:00 kunnen wij ook weg. De Oranje sluis en Schellingwoude brug passeren we voorspoedig en we kunnen op weg naar Volendam.
We volgen een ruime koers van uit de kust om de waterplanten te vermijden. Het is een stralende dag en met een zwak westen windje kachelen we naar de Gouwzee.
Daar aangekomen willen we eerst nog eens Marken bezoeken. In de haven is aan de linker zijde plek om af te meren voor dag bezoekers. De rechterkant is alleen voor overnachting.
We wandelen over het voormalige eiland, dat druk is met touristen, die aan en af gevoerd worden door de veerboten uit Volendam.
Je zal er maar wonen met al die vreemde mensen die door je voorraam naar binnen loeren.
We hebben het al gauw gezien en varen naar de oude haven van Volendam. Daar is het altijd gezelliger dan in de Marina.
Nadat we nog wat palling gescoord hebben voor straks vertrekken we op donderdag 27 juli om 09:30 op weg naar onze thuishaven.
Als we de sluis van Lelystad door zijn, gaan we de Flevomarina in, om de brandstof tank weer op te vullen met GTL.
We schuiven wat op aan de steiger en smullen van een heerlijke moddervette paling. Daarna het laatste stuk zeilend naar de Ketelbrug en het zit er weer op.
Het was een geweldige reis, met veel leuke bestemmingen en veel mooi weer.