De 24-uurs van 2016

Eind augustus begint het weer te kriebelen. De Delta Loyd 24-uurs zeilrace komt er weer aan. De Speer is ingeschreven en wel voor de 6e keer. We zijn één keer niet regelementair gefinished en dus staat er een jaarnummer 5 achter onze naam. Toch zijn we vorig jaar blijkbaar opgevallen, want er staat een foto van ons schip op pagina 1 van het programma boekje van 2016.

De weersvooruitzichten zijn perfect, warm weer en de wind begint in het Noordwesten en draait in de nacht door naar het Oosten. Spannend, maar dit geeft wel veel keuze momenten en mogelijkheden voor de te varen rakken.

Door het mooie weer besluit Lomme met zijn Luxe Motor van 20 meter (de Waardman) vanuit Giethoorn naar de Ketelhaven te varen. Ik stap bij hem aan boord in Giethoorn en op ons gemakje kachelen we door de vaarten via Blokzijl, Vollenhove en Schokkerhaven naar de lagune in het IJsseloog en gaan daar ten anker. Hans en Hans komen tegen vijven ook aan in Ketelhaven en we halen ze met de RIB op. Eerst wordt er gezwommen om wat af te koelen, dan is het tijd voor een heerlijke BBQ.

   

Vaarplan

We hebben de rakkenkaart en de andere kaarten meegenomen en gaan aan de slag met de planning. We hoeven niet zo nodig vooraan te eindigen, maar willen wel graag het Wad op. Daar wordt het vaarplan op afgestemd. We gaan vanuit Hindelopen starten om dan wat Oost-West rakken te maken en bij Kornwerderzand terecht te komen. We moeten daar om 06:00 aankomen om van de stroming te profiteren en dan tegen 10:00 bij het Gat van de Stier (Texel) te zijn. Dan keert de stroming om richting Den Oever. Dat is helaas wel een scherpe koers door de ruimende wind, maar dat moet dan maar. In het pikke donker brengt Lomme ons met de RIB naar de Ketelhaven. Zelf vaart hij terug om op de Waardman te pitten.

De volgende morgen doen we eerst nog wat boodschappen en genieten van een uitgebreid ontbijt. Daarna gaan we op weg naar Hindelopen, tegen de wind in en dus op de motor. In de kom vinden we een plekje naast een sleepboot en al gauw komen er nog meer starters binnen. Naast ons komen de "Puppies" van het Roy Heiner team liggen. Dat is een boot waarmee gewonnen moet worden. Alleen een beetje gevriesdroogt voedsel, 2 liter water per man en een minimum aan bagage hebben ze aan boord. Zij starten een kwartier na ons. Wij genieten van een uitgebreid diner met zalm moten, gebakken aardappeltjes en een heerlijke salade.

Om half zeven maken we los en gaan op weg naar de start. We melden ons bij het startschip met het driekleuren licht in de top aan en krijgen de duim omhoog. Precies om 19:00 gaan we de start lijn over en na de eerste boei gaan we naar het westen met een 16 knopen wind. De Puppies die dus een kwartier later starten komen ons na een half uur al voorbij. Wat een snelheid! De zonsondergang is prachtig als we de nacht in gaan. De ruimende wind werkt ons wel erg tegen, elke keer als we denken een rak te kunnen halen gaat de wind verder naar het oosten. Uiteindelijk moeten we om 05:00 besluiten dat het te laat is om het Wad op te gaan. We zullen te laat bij Oude Schild zijn en al eerder stroom tegen krijgen. Bovendien is het laatste stuk terug niet meer bezeilbaar. We maken een nieuw plan, dat erg eenvoudig is, lange Noord-Zuid rakken varen op een halve wind. Bij het ochtend gloren zijn er veel "Jacobsladders" in de lucht. Dit is wel het mooiste weer voor de 24uurs dat we in jaren gehad hebben. De Noord-Zuid rakken gaan heel goed met een gemiddelde snelheid van 7.2 knopen. Zo maken we wat goed van wat we vannacht verloren zijn.

     

Finish

Voor de laatste uurtjes rekenen we nog via de computer wat mogelijkheden uit, maar een stukje voor de wind leek mooi, maar gaat heel langzaam. Hierdoor lopen we kans de finish alleen met strafpunten te halen en dat helpt niet. Dus we keren om en gaan op weg naar de WV19, de laatste boei voor de finish. Het finish rak is halve wind en die staat behoorlijk door. We gaan met een enorm aantal boten en grote snelheid op de finish af. Er staan ook flinke golven zodat de schepen allemaal enorme zwaaien maken. Het is een fantastisch spectakel. Een aantal schepen hebben de zeilen helemaal los staan om te voorkomen dat ze te vroeg binnen komen. Zij moeten na 19:00 pas aankomen. om 18:40 gaat voor ons de toeter op de finish lijn en zit het er weer op.

We hebben genoten van deze prachtige editie. Alle schepen gaan richting de haven van Medemblik. De kaden staan vol met juichend publiek. Wat een feest. We zijn van plan met de flow mee te gaan naar de kom achterin, maar een havenmeester die op een schip langs de kant de boel staat te begeleiden vraagt: "Willen jullie in de kom of langs de kant?" Die keus is niet moeilijk en hij wijst ons een prachtige plek langs een motorjacht aan. Vijf minuten later liggen we vast en hebben zelfs walstroom.

         

Resultaat

De stickers moeten worden geplakt en dat doen we met behulp van het computerprogramma, zodat we geen foute rondingen invullen. Het formulier wordt ingeleverd en 's avonds kunnen we via het internet al zien dat we regelementair zijn geëindigd en 131,4 mijl hebben gevaren. Weliswaar meer dan vorig jaar, maar voor dit jaar levert het een 198ste plek op. We zitten er niet mee, want we hebben een schitterend weekend gehad. Op de rakkenkaart hieronder kan je zien hoe we hebben gevaren.

 

Terugreis

"s Avonds is er veel weerlicht in de lucht te zien, maar het blijft droog. Tegenover ons staat een DJ opgesteld die knalharde herrie maakt, maar de kwikschakelaar van de vermoeidheid treed onmiddelijk in werking als we de kooien in kruipen. We merken niets meer van het rumoer. De motorjachten waar we langs liggen willen om 09:00 vertrekken en dus gaan we dan ook maar op weg naar huis. Er staat nauwelijks wind en het zicht is slecht, nog geen mijl. Buiten Medemblik zien we een schip met alle zeilen er op, maar zonder snelheid. Het waait dan ook totaal niet. Aan boord staat iemand te zwaaien. Als we er naar toe varen verteld hij, dat ze zonder diesel zitten en of we ze naar Enkhuizen willen slepen. Geen probleem en we maken vast. We bieden dan onze reserve diesel aan en die wordt over gezet en in hun tank gegoten. Na lang ontluchten en starten geven ze het op. Het moet wat anders zijn. Wij kennen die problemen ook inmiddels. Als we op onze brandstof meter kijken staat die op 25% en gezien we onze reserve zojuist hebben afgestaan vragen we een naast ons varend schip of die de sleep willen overnemen en dat kon. Zo gingen we dan weer op weg naar de Ketelbrug. De marifoon voorspelt narigheid met het weer, maar we zien alleen maar wat donkere wolken, maar het blijft lekker weer. Alle zeilen worden opgeruimd en na de Ketelbrug gaat iedereen aan het pakken.

In de Ketelhaven komen meer schepen terug van de wedstrijd en de resultaten worden besproken. Dick de havenmeester is blij dat ze eindelijk 5 mijlen meer hebben gedaan dan wij. Iedereen heeft er van genoten blijkt. We sluiten af met de traditionele pasta Gorgonzola aan boord van de Waardman, die inmiddels in de Ketelhaven ligt. Lomme vaart om 15:30 af richting Giethoorn en wij stappen in de auto. Weer een gedenkwaardige wedstrijd.