DeltaLloyd 24-uurs wedstrijd van 2015

In 2014 hebben we gezegd, dat we geen grote wedstrijden meer gingen varen, maar dit jaar begon het toch weer te kriebelen. Zo'n mooie belevenis met enerverende finish in Medemblik is toch wel mooi om te doen. Dus hebben we ons toch maar weer ingeschreven en met startnummer 684 zijn we weer van de partij.

Dit jaar besluiten we extra maatregelen te nemen om iets hoger te eindigen. Alle ballast gaat van boord. Onder de bank ligt een reserve schroef en 20 meter ankerketting; van boord ermee. De bibliotheek van vaarwijzers en pilots gaan er af en allerlei andere overbodige dingen gaan mee naar huis. De watertank is nagenoeg leeg en de brandstoftank minimaal gevuld.
Al met al denken we zo'n 400 kilo lichter te zijn dan vorig jaar. Het reddingsvlot gaat wel mee, want we willen weer het Wad gebruiken als het tij mee zit.

Routes worden bekeken en het weer voortdurend in de gaten gehouden. Donderdag voor de start weten we wat we gaan doen. Start in Enkhuizen Noord, dan een paar rakken maken, om tegen middernacht door de Stevinsluis te gaan om het laatste stukje Ebstroom mee te pikken naar buiten. Dan rond 03:00 keert het tij en willen we over het Wad naar Kornwerderzand.

Om 11:00 vertrekken we uit Ketelhaven en zeilen met een halve wind 4Bft naar Enkhuizen. We vinden daar een plekje langs de kant en wachten op de dingen die komen gaan.
De laatste details worden doorgesproken voor de boeien na vertrek. Kok Lomme zet een stevige maaltijd op tafel. Het leven is mooi! Gedurende de middag blijken we niet de enige te zijn die hier vertrekken. De haven ligt vol met startnummers en de spanning is goed te voelen.

De eerste groep vertrekt voor de start van 19:00. Wij zijn de laatste groep en gaan om 19:45 over de startlijn. De wind komt voor de start recht van achteren en we besluiten al gauw de top-genua te hijsen. We maken geen haast om als eerste over de startlijn te gaan maar rollen de top-genua rustig uit. Nu blijkt hoe belangrijk gewicht in de boot is! De boot lijkt wel vleugels te hebben en we zijn al heel snel vooraan in het veld. Voor de wind gaan we op weg naar Lemmer en bij de EL-A gaan we bakboord uit en varen met halve wind naar Den Oever. De zonsondergang is echt spectaculair

Tegen middernacht geheel volgens de planning komen we bij de Stevinsluizen aan maar hebben een rood licht. Wachten dus, maar dan horen we op de marifoon de sluiswachter zeggen: "Ik kan de brug toch nog niet draaien, dus die paar mastjes kunnen er nog wel bij." En prompt gaan de sluisdeuren weer open en het licht op groen. We glippen als allerlaatste de sluis in. Na de brug merken we dat er nog flink stroming naar buiten staat en we gaan op weg naar de T6 voor Oude Schild. Daar hebben we nog tijd over voor de kentering en maken een klein rakje extra, voor we naar de T2 gaan. Daar komen we om 03:45 aan en gaan dan met volle vloedstroom op weg naar Kornwerderzand.

Na een heerlijke tocht over het Wad komen we om 06:45 aan bij de Lorentz sluis. We hebben vanaf de T2 tot hier een gemiddelde snelheid van bijna 10 knopen gehaald! Deze taktiek is dus goed gebleken. Bij de sluis hebben wel een kwartier vertraging, maar daar kriijgen we immers ook een half uur compensatie voor. Op het IJsslemeer blijkt het flink steviger te waaien dan op het Wad, maar nog steeds uit het Zuid Westen.We maken nog een antal lange rakken met halve wind, maar aangekomen in de buurt van Medemblik begint de wind in de vroege middag wat te draaien en we moeten 2 keer steken om een boei te halen. Dat kost veel tijd helaas.

De voorspelling was dat de wind tegen het eind van de middag zeer zwak zou worden en dus passen we ons plan daar op aan. We denken nog wel tijd te hebben voor een rak naar Stavoren (LC-1) en misschien nog één verder. Dan slaat het noodlot toe. Bij de LC-1 valt de wind helemaal weg en liggen we in een heel veld van deelnemers te drijven. De zeilen en spinakers hangen als natte was aan de lijn. Er zit geen geweging meer in. Toch zie je af en toe wat merkwaardigs gebeuren, midden in het veld begint er op eens een zeil te bollen en gaat een schip langzaam vooruit en de schepen om hem heen bewegen niet. Dan ligt het schip weer stil en beginnen wij wat te bewegen. Dat gaat zo een hele tijd door en de spanning begint te stijgen. We moeten immers nog een heel stuk zeilen en voor 20:45 over de finish lijn varen.

Maar dan gaat de wind toch weer iets toenemen en met een slakkengang van 3.5 knoop varen we richting de laatste boei bij Medemblik, de WV19. De wind is intussen naar het noorden gedraaid en dus varen we voor de wind het finish rak. Drama is om ons heen overal te zien en diverse schepen starten de motor, omdat ze hun finish tijd al niet meer gehaald hebben. Naast ons vaart een schip waar druk stickers geplakt worden, maar aan hun groen startnummer zien we dat ze al te laat zijn. We stellen hen erg teleur als we dat vertellen. Daar gaan de stikkers weg en de motor aan. De eerste groep moet voor 19:45 de lijn passeren en het is al 20:15. We proberen met kunst en vliegweerk er nog wat vaart in te krijgen en dan is het eindelijk zo ver, 4 minuten voor het definitieve einde gaan we over de finish. We staan in elk geval genoteerd, al is het met straftijd.

In de haven van Medemblik is nog zat plek, want een flink aantal schepen is nog niet binnen of al naar huis gegaan. We vullen de geronde boeien eerst in op de computer met het Excelsheet van Paul Ruisendaal, Monitor2015 om eventuele fouten te voorkomen en plakken dan de stickers op het officiele formulier. We hebben volgens de monitor 128.5 mijl gevaren en dat horen we om ons heen is behoorlijk veel. Zelfs Roy Heinen, die vlak bij ons licht in de haven is niet op tijd gefinished.

De volgende dag gaan we op het gemak met mooi weer naar onze haven terug. We zijn redelijk vroeg dus besluiten we nog even te ankeren in de lagune bij het IJsseloog voor de lunch. Lomme maakt zijn overheerlijke en intussen traditionele Pasta a la Gorgonzola en een heerlijkglas witte wijn zitten we nog wat in de zon. Er wordt zelfs nog even gezwommen.

Bij thuiskomst wordt direct de uitslag bekeken. Gesorteerd op de prestatie (dat is inclusief sluis compensatie en straftijd) blijken we 42ste te zijn geworden van de 540 deelnemers aan de tocht.
Op de site van de NVvK kan je zien hoe we gevaren hebben.
Er zijn 250 deelnemers niet op tijd gefinished! De windstilte op het eind heeft dus heel veel mensen toch nog verrast. In 2013 werden we 92ste, dus het gewicht heeft geholpen, de nieuwe fok heeft zijn werk gedaan en de taktiek is perfekt uitgekomen, pluim voor Hans Overmeer. Kunnen we hier volgend jaar nog overheen?